Sobat Kras: Nieuwe plek op het web!

Inmiddels zijn de berichten van deze blogspot geïmporteerd in onze eigen website. In principe zullen we onze verhalen, foto's en posities plaatsen op de website en niet meer in dit blog.

Dus als je ons wilt volgen ga naar www.sobatkras.nl 
en sla deze op bij je favorieten.

Als het allemaal lukt komt er straks een mogelijkheid om je voor nieuwe berichten die op de blogpagina van de site geplaatst worden aan te melden.

Groet Suzan

Terug in Lelystad

Nadat we zondag op Terschelling zijn blijven liggen i.v.m. een voorspelde windkracht 6-7, waren er voor maandag tegenstrijdige berichten voor wat betreft de windkracht en richting voor maandag. We wilden zowiezo maandag van Terschelling terugvaren naar het IJsselmeer en daar verder zien.

Zondagavond voorspelling voor maandag door kanaal 23 Nederlandse Kustwacht N-NW 6-7, Brandaris gaf West 4-5 op en dat leek een aardige wind om op te kunnen zeilen. Hans is inmiddels verknocht geraakt aan de gribfiles die je op kunt halen als je internet hebt. Die hadden het zoals de hele vakantie, alweer goed oostenwind met een kracht van 1-2 beaufort. En dus mocht onze Yanmar zijn kracht weer bewijzen en Sobat Kras veilig naar Kornwerderzand en verder brengen. Daar moesten we nog even een uurtje extra wachten omdat de brug kapot was en er een monteur moest komen voor reparatie, maar toen waren we ook weer snel door de sluis op het IJsselmeer. Waar we naar Stavoren door gevaren zijn.

De buren wilden de volgende morgen om 09.00 uur vertrekken en wij dus ook. Dat werd al half negen want we werden wakker van flinke regen- en windbuien. Maar àla het is nog maar 25 mijl naar Lelystad en we wilden wel naar de thuishaven. Dus zeilpakken en laarzen aan en vertrekken. Stavoren uit op het voorzeil scherp tot aan de vaargeul en om Vrouwenzand heen, ruimend naar het Zuiden.

Iets ruimer liepen we zo 8 knopen en het hoekje om bij de Flevo Marina op een puntje voorzeil nog 6 knopen. Het waaide dan ook op deze afsluitende zeildag tegen de 30 knopen ware wind. Af en toe een bui en heel weinig zicht. Dan merk je met andere schepen hoe goed je moet kijken om te zien of het schip naar je toe of van je af vaart.

Met aanmeren op de laad- en loswal vlak bij ons huis hadden we flink last van de wind. Tussen de flat en de huizen door poeierde de wind dwars op Sobat Kras en pas na hulp van de boegschroef die er al snel mee ophield en Ruud (bedankt Ruud) die ons meehielp naar de kant trekken, lagen we een klein halfuurtje later toch veilig en wel aangemeerd.

Later bleek dat de houder van de 500 A zekering voor de boegschroef flink gesmolten was omdat er een 300 Amp houder in plaats van een 600 Amp houder geplaatst was. Foutje........ De nieuwe houder is onderweg, de boegschroef heeft geen schade opgelopen en beter dat dit nu gebeurt dan later.
Sobat Kras ligt weer op haar eigen plek en de meeste vakantiespullen zijn opgeruimd en schoongemaakt.
Iedereen bedankt voor de leuke reacties op ons blog. Voorlopig zal het wel stiller worden hier maar we zullen dit blog met nieuwe zeilavonturen vullen als het zover is.

Zeilersgroeten Hans en Suzan
vanuit Parkhaven - Lelystad

Duitse Bocht en Wadvaren.

De aanval op de Duitse Bocht is donderdag zonder problemen gelukt. In de gribfiles zat al een windafname naar 2-3 bft en inderdaad bleek er op de morgen van vertrek nauwelijks wind te zijn. Om met het tij mee de Elbe af te komen vertrokken we 's morgens om 5 uur precies. Het werd net licht. Helaas was er in het Oosten veel bewolking en daardoor misten we de zonsopkomst geheel.
Wel indrukwekkend was het grote aantal zeiljachten dat Cuxhaven verlet en onderweg ging naar Nederland. Ondanks het rustige weer en het motoren had Suzan wel wat last van een onrustige maag. En dat zijn natuurlijk beginnende tekenen van zeeziekte. Door de stroming van de Elbe, Jade en Weser die in de DB allemaal bij elkaar komen is de zee en het golfpatroon er ondanks het rustige weer wat tegen elkaar inlopend en dat voel je dan al snel. Later met meer wind en veel meer golven, geen enkel probleem meer.

Na 70 mijl op de motor is Norderney een welkome haven en terwijl we op het terras een witbiertje dronken, kwam er een korte felle regenbui. Het verwachte onweer bleef daar uit. Het restaurant biedt prima maaltijden na zo'n lange dag.

De foto's van de groene boei nr. 23 in de Elbe zijn achter elkaar binnen 1 minuut gemaakt. 3.5 tot 4 knopen stroom mee ziet er zo uit en het blijft met zijn tweeèn opletten dat je niet tegen zo´n grote ton aanstroomt.

Van het wadvaren hadden we op de heenreis de smaak te pakken gekregen. Het gedownloade programma Quicktide helpt ontzettend mee met het uitrekenen of je over een bepaald waddenwater heen kunt varen met opkomend water. Dus verliet Sobat Kras vrijdagmorgen om een uur of elf de haven om via het Memmert Wattfahrwasser en het BorkumerWatt naar Borkum te varen. Eenmaal rond een uur of drie bij Borkum besloten we door te varen richting Lauwersmeer. En om een uur of acht ´s avonds lieten we ons anker vallen bij de Moker, net boven de ingang van het Wierumer Wad buiten het vaarwater van Schiermonnikoog naar Lauwersoog.

 Het was vanwege het flinke tijverschil en de verwachte NO wind, die uiteindelijk niet heel hard werd, een vrij onrustige nacht. Wel heeft dat ook weer het voordeel dat we twee keer buiten konden kijken naar de prachtige sterrenhemel zonder strooilicht van het land. Ook het licht van de vuurtoren dat iedere keer door je hut schijnt is een geruststellend idee.

Om met inlopend tij de volgende middag bij Vlieland binnen te kunnen lopen wilden we op tijd vertrekken en om 7 uur was het alweer anker op. Nu via het Westgat naar buiten en richting het Westen. Aangezien er een mooi lopend NO-windje verwacht werd, dachten we prachtig te kunnen zeilen, maar mispoes. Wind uit de goede richting maar slechts 0,5 tot 4 knopen. Boven Ameland begonnen de golven wat op te bouwen en kregen we de stroom tegen. Daarom bekeken we of we tussen Ameland en Terschelling naar binnen konden om onder Terschelling door naar Terschelling te gaan. Vlieland was vol voor jachten riep de Brandaris steeds weer.

En dat hebben we ook gedaan via het Boschgat naar binnen en goed opletten dat je de goede geul invaart, wel weer spannend met aan beide kanten branding. Dan op de kaart en de plotter de betonning in de gaten houden en op zicht deze aan de goede kant houden en volgen. Diverse keren liep de tracklijn op de plotter op een volledig andere plek dan waar de tonnen ingetekend waren. Dit is natuurlijk ook logisch omdat de waddengeulen zich regelmatig verplaatsen en de betonning de meest actuele stand van zaken aangeeft.

Om drie uur waren we zaterdag in de jachthaven van Terschelling gearriveerd. Inmiddels waait het hier regelmatig met vlagen 7 bft uit het Noorden, dus we liggen hier vandaag lui te zijn. In de loop van de week zullen we weer in Lelystad aankomen. Of we dan nog een paar dagen gaan zeilen zal van het weer en de omstandigheden thuis afhangen.

Onderlangs en tussendoor de Deense eilanden.

Na twee heerlijke dagen in Kopenhagen heeft Sobat Kras dinsdag morgen haar steven gewend naar de zuidpunt van Sjealland. Een flinke klap gemaakt langs Stevn's Klimt naar Kalvehave een klein haventje langs de Boegestrom. Stevn's Klimt vonden we indrukwekkender dan Mon's Klimt waar we op de heenreis langs kwamen, maar dat we nu links laten liggen. De Boegestrom is weer heel precies navigeren om niet op ondieptes te lopen. 's Avonds komt er een ontzettend dreigend onweer opzetten, maar veel last hebben we er in Kalvehave niet van gehad.

De volgende dag wilden we perse zeilen dus de haven waar we 's avonds zouden gaan liggen, lieten we aan de wind en koers over. Eiland Omo was een optie en leek bezeild. Maar na de bruggen en betonde vaargeulen kwamen we voorbij Vordingborg op een mooie aan de windse koers te liggen die de laatste paar uur van Femo in de zuidhoek naar boven liep. Omo was ook niet meer bezeild en toen kwamen we terecht in Bisserup op Sjealland. Hier was de aanloop zo smal dat we er net tussendoor konden. Een schat van een lokaal haventje met wat kleine vissertjes, een camping (uit het zicht), dus wandelaars in de haven, een viskraam en een aardige havenmeester die een prachtige plek op de kop van de pier voor Sobat Kras had.

Omdat we toch wel door wilden varen richting Nederland om Dasja en Lars die 6 september naar de andere kant van de wereld vertrekken nog een paar keer te zien en spreken, zijn we donderdags doorgevaren naar Lundeborg. Een zeer geliefd en druk maar leuke haven tegenover Lohals, Langeland op het eiland Fyn (Funen). Bij het oversteken van de Grote Belt was het ons niet geheel duidelijk of we nu wel of niet moesten melden bij het VTS GreatBelt. In de kaarten staan notities dat schepen hoger dan 15 m zich dienen te melden. Aangezien we niet onder de bruggen door zouden gaan en we op het vermelde kanaal uitluisterden en geen enkele zeilboot dat hoorden doen, hebben we er vanaf gezien. In Lundeborg lagen we tegen de buitenpier aan de binnenkant. Bij aankomst konden we er niet overheen kijken, maar 's avonds ineens wel zicht op Langeland aan de overkant. We vonden het verrassend dat er door de stroom zo'n hoogteverschil in de waterstand optreedt.

Van Lundeborg via de Svendborg sund verder naar het Westen gevaren en een prachtige ankerplek gevonden Oost van Avernako. Dit is duidelijk een bekende ankerplaats want het lag er aardig vol. Een heerlijke rustige nacht en 's zondags richting het eiland ALS.

Daar kwamen we terecht in Dyvig een stukje naar binnen met wat heuvels om het water heen, heel erg leuk. Omdat de in Kopenhagen ingeslagen voorraden inmiddels aardig geslonken zijn, wil Suzan al twee dagen boodschappen doen maar het blijkt dat ze moet wachten tot in Cuxhaven.

Maandag vaart Sobat Kras al zeilend eerst ruim, dan voor de wind en dan scherp zuidwaarts naar Sonderborg om daar boodschappen te doen. Maar de wind zit in de goede Westhoek om lekker verder te zeilen.

Na de brug in Sonderborg hijsen we de zeilen en varen we met een prettige aan de windse koers van 60 later 45 graden schijnbare wind naar de Kieler Bocht en overnachten voor de sluis in Holtenau. In Holtenau hebben we eerder al eens naar levensmiddelen gezocht en ze niet gevonden. We eten in de plaatselijke kroeg waar je als volwassen vent aan een kinderschnitzel (350 gram) meer dan genoeg hebt. Ook de rumpsteak is onfatsoenlijk groot. 'Berge Klause' zoals het heet is al in de 80-er jaren in de Waterkampioen beschreven en Klaus is hier al 33 jaar de kroegbaas. Hij waarschuwt je bij het bestellen dat je wel je bord moet leeg eten want weggooien van eten is zonde. Als je dat niet lukt komt de grote pot op tafel waar je geld in mag doen voor een stichting die kinderen in Ethiopië helpt een leven op te bouwen. De bankafschriften van de stortingen hangen eraan. Klaus zelf stopt er per 1 november 2010 mee maar zijn kok zet de kroeg voort.

Plan voor de komende dagen: overnachten in Rendsburg langs het kieler kanaal en de volgende dag naar Brünsbuttel of Cuxhaven. Maar zoals iedere zeiler regelmatig ervaart zal tijdens het varen van het plan afgeweken worden. De Sobat Kras crew is op tijd op en kan met de eerste schutting mee het kanaal in, dan doet de stuurautomaat het werk en is SB 8 uur later bij de Brünsbuttel sluizen. De sluis gaat direct open en op de volle stroom mee zeilt SB alleen op het voorzeil de Elbe af naar Cuxhaven waar om half zeven vastgemaakt wordt. Met de stroom mee liepen we ruim 11 knopen aan de wind, prachtig. Wel opletten dat we niet de haven voorbij stromen, want zie maar eens terug te varen tegen 3.5 bijna 4 knopen stroom in.

Nu is het weerberichten luisteren, bekijken en beoordelen welk moment het goede is om de Duitse Bocht aan te vallen. De boodschappen zijn gedaan en voor morgenochtend lijkt het weer zo te zijn dat we in ieder geval naar Norderney kunnen varen. Dat betekent vroeg op en bij het eerste licht vertrekken.

Fietsen door Kopenhagen

Kopenhagen is een hele compacte stad maar net te groot om alles lopend te zien in anderhalve dag. Dus deze qua sfeer op Amsterdam lijkende stad, hebben we een hele dag doorgefietst.

's Morgens langs de Nyehavn en de cruiseschepenkade met nieuwe grote hotels en aanlegsteigers voor grote schepen op zoek naar de kleine zeemeermin. Die wilde Suzan nu wel eens in het echt zien. Hans zijn vader had al gewaarschuwd maar ze geloofde er niets van: "De kleine zeemeermin is voor de wereldtentoonstelling tijdelijk uitgeleend aan Shanghai", waren zijn letterlijike woorden. en inderdaad geen kleine zeemeermin maar een digitaal bord met live beelden uit Shanghai, een teleurstelling dus..........., maar we kunnen niet zeggen dat we het niet wisten......

Terugfietsend naar de stad door de oude vesting met een zeer bekend kerkje en garnizoensgebouwen. Daarna de parken doorgelopen met en zonder fiets aan de hand, want in de botanische tuim komt er als een duiveltje uit een doosje een wachter op je af om een reprimande te geven als je het toch waagt met je fiets aan de hand de poort binnen te lopen.
Eindelijk Smörrebrod gegeten na al die weken dat Hans het erover had. Smörrebrod met viscakejes, kappers en bearnaisesaus, best lekker. Aansluitend hebben we het Danish Design Centre bezocht en er leuke ideeën opgedaan. Tot onze verrassing bleek een prachtige kan, die we gekocht hebben ook een Danish Design ontwerp te zijn.

Op de terugweg richting Christianshavn waar SB lag zijn we omgereden om Kristiana te zoeken, nou daar kun je niet omheen. Alhoewel de krakers er inmiddels weg zijn, is het een compleet autovrije, alternatieve wijk waar allerlei bedrijfjes, handeltjes en kunstenaarachtige types wonen, werken en leven. Een zeer aparte ervaring om doorheen te fietsen op onze super de luxe vouwfietsjes. Aansluitend op de boot even een tukje gedaan, vermoeiend hoor al dat fietsen.........

Toen op weg naar Tivoli omdat Hans daar goede herinneringen aan had uit zijn diensttijd. Nee hoe lang dat geleden is, moet je hem zelf maar vragen. Een hele grote kermis à la de Efteling maar dan gebaseerd op H.C. Andersen en gelegen midden in het centrum van Kopenhagen. We fietsten verder om ergens te gaan eten en bleken in de oudste kroeg (apotheek in de 17e eeuw) van Kopenhagen terecht gekomen te zijn, waar we heerlijke steaks aten. Moe maar voldaan fietsten we nog via de Nyehavn om naar de overkant en kwamen langs een digitaal postcard snapshot apparaat van 12 x 4 meter en daar namen we een snapshot foto van de fietsen met Hans en Suzan in Kopenhagen bij nacht.

De rest van de week volgt in een ander blog.
Groetjes Hans en Suzan
a/b Sobat Kras - Dyvig eiland Als Denemarken.

Kopenhagen, we komen eraan...

Het water is in de Oostzee overal even helder, alhoewel de Zweden wel klagen over algen die ze niet zo vaak al zo vroeg in de zomer zien. De foto is in de haven van Gudhjem op Bornholm.

Na een week met iets minder weer dan we in juli gewend waren, hebben we Sobat Kras in een paar grotere dagtochten naar het Zuid-Westelijke puntje van Zweden gevaren. Gisteren vanaf Bornholm waar we uiteindelijk een dag langer bleven dan gepland omdat er niemand van plan was te vertrekken, naar de Zuidkust van Zweden. Ystad was het doel, maar na een paar aan de windse slagen was het na ruim 46 mijl wel welletjes en kwamen we in Kaseberga terecht. Een piepklein haventje onderaan een klif met daar bovenop Ales Stenar. Ales Stenar is een grafschip van de Vikingen dat bovenop het hoogste punt van de Zuidkust van Zweden ligt, meer dan 40 meter hoog. Vanaf de haven loopt er een prima pad naar boven en daardoor komen er ook veel Zweedse toeristen met de auto een dagje stenen schip kijken.

Na een klotsende nacht en een bijna door geschavielde spring, vertrokken we vanmorgen met een grijze lucht maar al snel trok het gedeeltelijk open.

Hierdoor ging de wind toch weer meer naar het Westen dan gewenst en hebben we uiteindelijk het laatste stuk voorbij Trelleborg naar de ingang van het Falsterbokanaal gemotored. Daar moesten we een uurtje wachten op de brug die om vijf uur niet draaide vanwege de spits denken wij. Afijn de brug draaide in ieder geval en om kwart voor zeven zaten we op het terras van de Batclub Hollviken aan de Noordkant van het kanaal aan een biertje.

Morgen varen we door naar Kopenhagen en daar blijven we een of twee dagen. Dan bepalen we een route richting Kiel. Daar zeggen we nu even niets over, want het kan zomaar weer anders zijn. Wij dachten tot twee dagen geleden nog via de Duitse Noordkust terug te varen, maar ook dat wijzigt gewoon met de heerstende winden. Er zitten nogal wat lagedrukgebieden in de omgeving, maar tot nu toe valt het erg mee.

Op de foto van de achterkant van Sobat Kras zie je een trapje hangen dat we na lang overleggen en kijken in Loftahammer gekocht hebben om Suzan wat gemakkelijker van de boeg van SB af te lagen klimmen als we op hekanker of hekboei zouden liggen. Dat functioneert prima, maar hier hebben we het in Gudhjem gebruikt om van de boot af te komen op de balk langs de kade, deze moest je dan weer een paar meter volgen om bij het trapje in de kademuur te komen.



Groeten vanuit Hollviken - Zweden

Suzan en Hans a/b Sobat Kras

Van Kalmar via Utklippan naar Christianso en Gudhjem (Bornholm).

Inmiddels ligt Zweden achter ons. We zijn na een paar dagen Kalmar vanwege een flink regenfront en veel wind, maandag van Kalmar naar Utklippan gezeild. In Kalmar hebben we van de nood een deugd gemaakt en gewassen, gepoetst en boodschappen gedaan zodat we weer een poosje vooruit kunnen zonder winkels, elektriciteit enz.

Utklippan zijn twee kleine eilandjes zuid-oostelijk onder de Karskrona scheren met één visser die tegelijkertijd havengelden komt innen en reclame maakt voor gerookte zalm. Hans erop uit om zalm te halen. We dachten allebei dat het vers gerookte zalm zou zijn, maar het was een vacuüm pak dat gewoon uit de koeling getrokken werd. Op de tocht er naar toe, hebben we eerst een uurtje gemotord en toen konden we scherp aan de wind zeilen. Wel draaide de wind steeds wel zo'n 30 graden heen en weer. Wat het leuk maakte was dat een First 40.7 ons inhaalde maar dat we met een beetje moeite deze toch als snel bekend staande boot net bei konden houden. Uiteindelijk liep de First na zo'n 20 mijl op ons uit, omdat de wind terugliep onder de 10 knopen en dan merk je dat de IP een ander type en zwaarder schip is. Later lag dezelfde First naast ons op Utklippan en ook zij hadden het een leuk spel gevonden.

De volgende morgen geheel geen wind dus waar gaan we nu heen. Toch maar richting Bornholm en om precies te zijn stuurautomaat in een rechte lijn op de noordkant van Christianso, het meest Oostelijke eiland van Denemarken, gezet. 43 mijl verder kwamen we aan op twee eilandjes met een voetgangersbrug ertussen en een klein pittoresk dorpje waar tegenwoordig nog zo'n 150 mensen wonen. Een paar keer per dag spuwt een veerboot een lading toeristen het eiland op en om 16.30 vertrekt de laatste boot terug naar Bornholm. Dan daalt de rust neer over Christianso. Op het kleinste eilandje Fredrikso is een prachtige zwemplek en omdat het een prachtige dag was, is Suzan daar nog gaan zwemmen. Heerlijk. Hier lagen we naast een Zweedse Hanse 53, met een salon die wel een balzaal leek aan de ene kant en aan de andere kant een spiksplinternieuwe Engelse Southerly 49, daarnaast weer een 50 voeter met 10 mensen erop. Sobat Kras voelde aan als een dreumes tussen de grote mensen.

Vanmorgen met een weerbericht waar later flink wat wind verwacht werd vertrokken naar Bornholm, de bedoeling was om naar Allinge te zeilen zo'n 15 mijl, maar omdat dit plaatsje toch net niet bezeild was, hebben we geruimd en zijn in Gudhjem terecht gekomen. Hier liggen we als haringen in een tonnetje. Met naar alle kanten lijnen, kont op de wal en het boegtrapje aan het hek om aan de wal te kunnen komen.

Wat het weer morgen zal gaan doen, zullen we zien. De verwachting is flinke West tot Noordwesten wind en regen. Misschien blijven we nog een dagje liggen of we schuiven een haventje door naar Allinge. We beslissen het morgen weer.

Hartelijk groet
Hans en Suzan
a/b Sobat Kras
Gudhjem Borhnholm Denemarken