Van Kalmar via Utklippan naar Christianso en Gudhjem (Bornholm).

Inmiddels ligt Zweden achter ons. We zijn na een paar dagen Kalmar vanwege een flink regenfront en veel wind, maandag van Kalmar naar Utklippan gezeild. In Kalmar hebben we van de nood een deugd gemaakt en gewassen, gepoetst en boodschappen gedaan zodat we weer een poosje vooruit kunnen zonder winkels, elektriciteit enz.

Utklippan zijn twee kleine eilandjes zuid-oostelijk onder de Karskrona scheren met één visser die tegelijkertijd havengelden komt innen en reclame maakt voor gerookte zalm. Hans erop uit om zalm te halen. We dachten allebei dat het vers gerookte zalm zou zijn, maar het was een vacuüm pak dat gewoon uit de koeling getrokken werd. Op de tocht er naar toe, hebben we eerst een uurtje gemotord en toen konden we scherp aan de wind zeilen. Wel draaide de wind steeds wel zo'n 30 graden heen en weer. Wat het leuk maakte was dat een First 40.7 ons inhaalde maar dat we met een beetje moeite deze toch als snel bekend staande boot net bei konden houden. Uiteindelijk liep de First na zo'n 20 mijl op ons uit, omdat de wind terugliep onder de 10 knopen en dan merk je dat de IP een ander type en zwaarder schip is. Later lag dezelfde First naast ons op Utklippan en ook zij hadden het een leuk spel gevonden.

De volgende morgen geheel geen wind dus waar gaan we nu heen. Toch maar richting Bornholm en om precies te zijn stuurautomaat in een rechte lijn op de noordkant van Christianso, het meest Oostelijke eiland van Denemarken, gezet. 43 mijl verder kwamen we aan op twee eilandjes met een voetgangersbrug ertussen en een klein pittoresk dorpje waar tegenwoordig nog zo'n 150 mensen wonen. Een paar keer per dag spuwt een veerboot een lading toeristen het eiland op en om 16.30 vertrekt de laatste boot terug naar Bornholm. Dan daalt de rust neer over Christianso. Op het kleinste eilandje Fredrikso is een prachtige zwemplek en omdat het een prachtige dag was, is Suzan daar nog gaan zwemmen. Heerlijk. Hier lagen we naast een Zweedse Hanse 53, met een salon die wel een balzaal leek aan de ene kant en aan de andere kant een spiksplinternieuwe Engelse Southerly 49, daarnaast weer een 50 voeter met 10 mensen erop. Sobat Kras voelde aan als een dreumes tussen de grote mensen.

Vanmorgen met een weerbericht waar later flink wat wind verwacht werd vertrokken naar Bornholm, de bedoeling was om naar Allinge te zeilen zo'n 15 mijl, maar omdat dit plaatsje toch net niet bezeild was, hebben we geruimd en zijn in Gudhjem terecht gekomen. Hier liggen we als haringen in een tonnetje. Met naar alle kanten lijnen, kont op de wal en het boegtrapje aan het hek om aan de wal te kunnen komen.

Wat het weer morgen zal gaan doen, zullen we zien. De verwachting is flinke West tot Noordwesten wind en regen. Misschien blijven we nog een dagje liggen of we schuiven een haventje door naar Allinge. We beslissen het morgen weer.

Hartelijk groet
Hans en Suzan
a/b Sobat Kras
Gudhjem Borhnholm Denemarken

Wennen aan een nieuwe boot...

Regelmatig krijgen we de vraag hoe onze nieuwe boot bevalt. Nu we ruim 6 weken onderweg zijn met Sobat Kras als onze leefruimte, kunnen we hier wat over zeggen.

In de eerste paar dagen was het vooral veel zoeken naar spullen die we een plekje aan boord gegeven hadden en niet meer of na lang zoeken terug konden vinden. Normaal zouden we al vanaf begin april ieder weekeinde wat meenemen naar de boot en zo langzaamaan het proces van inrichten en naar je hand zetten hebben gedaan. Nu moesten we in de laatste twee dagen voor vertrek alles wat we mee wilden hebben inpakken en een plek geven. Ook de boodschappen hebben we in één keer gedaan. Dit alles leverde best wel wat vertrekstress op. Maar éénmaal los in Lelystad hebben we anderhalve dag in Urk uitgepuft.
Op de vorige boot Moody was alles logisch en op een vaste plek te vinden, maar we vergaten voor het gemak maar even dat dit ook een jaar duurde voordat we toen zover waren.

De zeilprestaties en de stabiliteit voldoen goed aan onze verwachtingen voor het doel van een heel lange reis die we met dit schip willen gaan maken. Met een langkieler mag je niet verwachten dat je heel scherp aan de wind kunt zeilen, maar vanaf 50 graden schijnbare wind komt de gang er wel in. Daarnaast vinden wij heel scherp aan de wind varen niet bijzonder comfortabel en velen met ons.

Onderweg een nieuwe route invoeren.

Het manoevreren gaat steeds beter en ondanks het feit dat we niet meer zonder onze boegschroef willen, gebruiken we die nu al steeds minder. De apparatuur begint vertrouwd te raken en kunnen we beide zonder problemen bedienen.

Aapje in de mast

Als we bedenken wat we in 2010 aan deze IP45 gedaan hebben, dan zijn er bijzonder weinig rare dingen naar voren gekomen tijdens de zeiltocht tot nu toe. Wel zijn de bevestiging van de bandjes van de voordriehoek van het grootzeilprofiel los gekomen en heeft Suzan deze hangend in het bootmanstoeltje weer vast genaaid. Deze constructie verdient nog wel de nodige aandacht om het systeem sterker en oceaan proef te maken. Volgens de werf kon dit niet kapot en was deze constructie ijzersterk.

Ook gaan we goed bekijken of we de kerstboom aan zaken achterop kunnen aanpassen zodat er meer ruimte en een mooier geheel ontstaat. In Zweden wordt er veel gehekankerd en we overwegen om een ankerrol aan te schaffen met een min of meer vaste ankerinrichting gecombineerd met een soort zwemplateau en -trap aan de spiegel.

Wat we missen ten opzichte van de vorige Moody, zijn de twee grote bakskisten die zij achter de kuip had en waar van allerlei zaken in weggeruimd konden worden, die nu in de IP ergens binnen een plekje hebben gekregen. Wel stoppen we nu de stootwillen ( 6 van die dikke) in de bakskist van IP en die is dan snel vol.

Al met al hebben we inmiddels allerlei ideeën de revue laten passeren en zullen er straks een paar overblijven die we komende winter uit gaan voeren.

Conclusie is wel dat de IP bevalt en dat we ons er allebei erg veilig en comfortabel op voelen.
Groeten van Hans en Suzan
a/b Sobat Kras
Kalmar

Mist, een verrassing na al die mooie dagen...

Vanmorgen op tijd opgestaan in Oskarshamn omdat we ook vandaag net als gisteren een flinke tocht wilden maken. Oskarshamn stadshaven ligt iets naar binnen en na een onrustige nacht met kermis naast het schip gingen we om acht uur welgemoed het water op. Bij het aanvaren van de havenuitgang zagen we het al: MIST. Toen zijn we omgedraaid en nog een keer omgedraaid en uiteindelijk bij de havenmond aan een hotelboei gaan liggen. Na een uurtje of twee gingen er een paar zeilers voorzichtig op pad en nadat we een duits schip goed konden volgen, zijn we ook gegaan. In plaats van de mistige open Kalmarsund op te varen zijn we het laatste stuk weer door de scheren gevaren. Hier waren twee plekken zeer nauw en één plek met slalommen om de rode en groene staken heen. Rood aan stuurboord en groen aan bakboord, op de foto kun je zien hoe het eruit zag.

Op de weerkaarten zagen we allerlei fronten aankomen en voor vrijdag en zaterdag werd er heel veel wind voorspeld, dus zijn we vandaag na 30 mijl lekker een haven ingevaren t.w. Monsteras ook door een zeer nauw vaarwater aan te varen. Daar zitten we nu op een bankje blog bij te werken omdat we het wifi op de boot niet ontvangen.

Gisteren zijn we vanuit Visby - Gotland om 8 uur 's morgens vertrokken, in de haven zeilen gehesen, nou ja uitgerold, en vandaar bijna 70 mijl aan de wind gezeild naar Oskarshamn. Prachtige koers tot boven Olland 60 graden schijnbare wind met windkracht 5 en lopen die Sobat Kras. Door het draaien van de wind door de landinvloeden konden we prima om de kop van Olland heen zeilen en nog steeds met zo'n 60 graden aan de wind doorzeilen naar Oskarshamn. Sobat Kras had het uitstekend naar haar zin en we klokten regelmatig boven de 8 knopen bootsnelheid. Om 6 uur 's middags arriveerden we al, dat is het voordeel van eerder vertrekken, dan kom je niet zo laat aan. Het is wel verleidelijk om op je gemakje op te staan, te ontbijten en koffie te drinken en dan om half elf een keertje te gaan varen. Maar dan kom je minder ver op een dag of kom je flink laat aan. We hoeven hier niet met stroming, eb en vloed rekening te houden, ook is de golfslag aanzienlijk minder dan op de Noordzee en in het Kanaal.

Morgen eens kijken wat het weer gaat doen. Volgens de weerkaarten drukt een hoog het eerder verwachte laag naar Oost-Dutisland, dus dan kunnen wij morgen weer een stuk terugzakken naar Zuid Zweden.

Groeten vanaf de kaai in Monseras
Hans en Suzan

Scheren door de scheren...

Nadat we zo gelukkig hadden gehekankerd, ging het toch nog mis.


Na Loftahammar zeilden we een klein stukje Noord om in de baai van Huvududden te eindigen. Daar hebben we op aanwijzing van een stel Zweden een prachtig plekje gevonden om ons hekanker te laten vallen.

Maar na een paar uur liet het anker los. Suzan rennen op blote voeten de kant op om de voorlijnen los te gooien en zelf weer aan boord te springen om af te houden van de boot die eerst een stukje weg lag, maar nu wel dichtbij kwam. Hans gauw aan de ankerlijn trekken en trekken om het anker binnen te hijsen en de boot te manoevreren. Dat lukte allemaal goed en opnieuw brachten we het hekanker uit. Maar nu was het na een half uur al los. Dus de hele procedure overnieuw. Daarna zijn we iets terug gevaren naar het vissershaventje Flatvarp.

's Avonds terug van een wandeling lagen ineens Rienk en Marlies van de 'Elise' uit de vereniging in Lelystad naast ons. Zij op weg naar het Zuiden en wij nog iets verder Noord. De volgende dag een prachtige tocht ruim en voor de wind achter de scheren langs naar Arkosünd. Daar was het flink druk met matchrace wedstrijden. Weer geen bank of geldautomaat te vinden dus karige boodschappen gehaald.

Wat heen en weer ge-smst met Ellen en Hans van de'Ulysses' ook uit de vereniging in Lelystad en de volgende morgen besloten elkaar te ontmoeten in Stegeborg. Zij komende vanuit het Göttakanaal en wij op ons verste punt.

Dit was tot nu toe de enige regen en onweersdag en onze Cobb doet het dus ook uitstekend in de plensregen. Voor Parkhaven volgt de foto later.

Van Stegeborg, met een mooie ruine, naar Gryts Varv, een klein haventje op de terugweg, net buiten de hoofdroute en met een hotel waar bank services werden beloofd in de pilot. En ja hoor daar konden we weer cash scoren. De zeiltocht was weer prachtig van aan de wind tot ruime wind en de laatste 4 mijl op de motor weer een eind naar beneden gezakt. Dat was eergisteren en inmiddels liggen we nu in Visby Gotland.

Vertrek gisterenmorgen uit Gryts Varv met een gereefd grootzeil omdat het daar zo ontzettend poeierde 's morgens, maar eenmaal de scheren uit naar open water hadden we een windje 3 achter. Omdat we geen zin hadden om te rollen een stukje stuurboord uit zodat we richting Noord Olland zouden zeilen. Na een paar uurtjes begon de wind te krimpen en was dat niet meer bezeild, maar Visby Gotland wel en we hebben met windkracht 5 een prachtig aan de winds rak gelopen van zo'n 42 mijl. In Visby langs de kade wiebelend geslapen en vanmorgen de boot in de passantenhaven aan de buitenkant gelegd.

Visby is een belevenis en levert tegenstrijdige gevoelens op. In de binnen passantenhaven lijkt het wel Monaco. Het sterft er van de motorjachten waar vanaf een uur of drie 's middags feest gevierd wordt met disco, mooie meiden, mooie maar ook lelijke mannen, champagne en veel harde stampmuziek. 's Nachts om drie uur was de kade nog vol met mensen.

De stad zelf is een prachtige oude vestingstad met muren en torens om de binnenstad. In de binnenstad een paar mooie ruines van oude kerken en heel veel zomerse sfeer: restaurantjes, winkeltjes, souvenirshops maar dan leuke met authentieke spulletjes, designwinkels enzo verder............... Kortom reden om hier even te blijven liggen.

Groetjes weer vanaf Sobat Kras
Suzan en Hans
vanuit Visby - Gotland

Over scheren, natural harbours en vertrouwen...

Om in de scheren van Zweden te varen, moet je als zeiler wel kunnen vertrouwen op je kaarten. En eigenlijk gaat dat heel goed. Op de detailkaarten zijn alle sectorlichten en betonning goed aangegeven en als het even onduidelijk is, helpt de kaartplotter met de inzoomfunctie heel goed. Best wonderlijk dat het allemaal zomaar goed gaat want we gaan af en toe langs scheren, er tussendoor of er omheen, niet erdoor natuurlijk want de rotsen zien er ook van afstand heel hard uit.

Op advies van Bob en Helly uit Grouw kochten we in Ystad de Engelse uitgave van een Zweedse pilot die per gebied de havens en een flink aantal natuurlijke havens beschrijft. De havens met luchtfoto's en de natural harbours met kaartjes waar je zou kunnen hekankeren om op de kant te komen.

Na het succesvol aanleggen met een hekboei, bijna een Duitse Nauticat geramd, wilden we natuurlijk ook dat hek ankeren wel eens proberen. Na de tip van dezelfde Duitser gingen we eerst naar Idö, een oud loodsenstation met radarpost uit de koude oorlog en een dag later naar Schmedvicken, een prachtig baaitje in de scheren boven Vastervik.

De eerste poging hek ankeren lukte uitstekend, alleen lagen we aan een steile rotswand en op de kant komen was nogal een klauter- partij .............. Na een stukje zwemmen de overkant geïnspecteerd en toch maar los gemaakt en aan de overkant een nieuwe gelukte poging gewaagd.
Maar drie keer is scheepsrecht .............

Tsja het weerbericht met onweers voorspelling en niet eerder aangekondigde Westenwind maakte de Zweden nogal nerveus. Bijna iedereen ging verkassen naar binnen toe en nu lagen wij als eerste schip pal de Westenwind op te vangen. Dus ook Sobat Kras voor de derde keer hekanker uitgegooid en de punt tussen twee 7 meter boten in gemikt en nu aan een paar bomen in plaats van rotsen vastgemaakt. Na één dag en drie hekanker oefeningen vinden we onszelf al heel volleerd, ahum...........

Voor een 100A zekering gingen we vandaag naar Loftahammar maar daar vonden we wel een Volvo Penta filter maar geen zekering. In de volgende haven nieuwe kansen.............

Hartelijke groet,
Hans en Suzan
a/b Sobat Kras
Loftahammar

P.s. Het Göttakanaal wordt het niet deze reis. Over een weekje draaien we om en afhankelijk van de wind via Bornholm, Noord Duitsland of Denemarken en wie weet Kopenhagen terug. We zien het wel..........

Ooit gehoord van Byxelkrok of Neptuni Akrar??

Wij niet tot we noordelijk van Borgholm een haven zochten op Olland.
Byxelkrok dus..... een klein haventje met een zeer behulpzame havenmeester. De omgeving doet een beetje aan Terschelling denken maar dan zonder duinen. En een veerdienst die twee keer per dag een lading dagjesmensen uitstort. Op de aanlegplek van de veerboot worden als de haven vol is ook schepen neergelegd voor de nacht. Wel de volgende morgen voor 10.00 uur weer weg wezen want de veerboot komt er zo aan.

Over nachten gesproken, het wordt inderdaad niet donker op deze breedtegraad. We hebben een foto om 12 uur 's nachts gemaakt om het te laten zien. Lange avonden en 's morgens vroeg weer heel veel zonlicht.

1 km noordelijk van de haven zijn de velden van Neptunus, kilometers kalksteen lagen met fossiele afdrukken uit vroeger tijden. Ze schijnen terug te gaan tot in ieder geval de Vikingen.

Vandaag in Byxelkrok blijven liggen en een landdagje gedaan, d.w.z. wandelen en fietsen. Een prachtige fietstocht over de noordpunt van dit eiland.

Morgen varen we naar Vastervik en hopen daar weer op tijd te zijn en een kroeg te vinden die de voetbalfinale op tv laat zien. Duitsland - Uruguay horen we via internet op radio 1.

Hartelijke groet,
Hans en Suzan
a/b Sobat Kras

Byxelkrok Zweden

Via AIS zijn we volgens betrouwbare berichten weer te volgen via internet.

Kastelen en verdedigingswerken

In Aspo-Drottningskar bezochten we het Castelet, verdedigings- werk uit de Middeleeuwen.

Gisteren zijn we van Aspo naar Kalmar gezeild, weer een prachtig rak over stuurboord met volle zeilen. Pal voor Kalmar door een geultje met een treuzelende Zweed voor ons en een vrachtschip achter ons, zodat we in een klein gaatje snel de zeilen moesten binnenhalen. Gelukkig ging dat vlekkeloos en konden we even later aan een hekboei vastmaken met de neus naar de kant.

Ook in Kalmar is een kasteel dat bezocht kan worden. En dat is zeker de moeite waard. Het kasteel is in de 16e en 17e eeuw van een verdedigings fort uit 1150 omgebouwd naar een kasteel. Je kunt door het hele kasteel heen dwalen en door de opzet, met allerlei heren en dames in Middeleeuwse kostuums die rondlopen, vragen beantwoorden en spelletjes met kinderen doen, is het een heerlijke ervaring en waan je je zomaar in die vroegere tijden.

Toen in de 17e eeuw de drie zuidelijke provincies die eerst bij Denemarken hoorden in Zweedse handen kwamen, verloren de verdedigings werken hun functie en zijn ze voor allerlei zaken gebruikt, zoals gevangenissen, distilleerderijen enz. In de loop van de 20e eeuw zagen de Zweden in dat dit een groot cultureel erfgoed was en zijn de forten en kastelen tot toeristische attracties benoemd. Kalmar kasteel absoluut een aanrader, mocht je een keer in de buurt zijn.

's Middags met de bus een bezoek gebracht aan het wereld beroemde IKEA om een goed dekmatras te scoren. Deze grote rol mee in de bus en aan boord  op maat geknipt en geïnstalleerd. Suzan hoopt nu beter te slapen en van de kuil in het bed verlost te zijn. Hans verwacht dat ze nu 's morgens helemaal niet meer uit bed te krijgen is.

Uitgesteld etentje omdat we 25 jaar geleden trouwden en aansluitend in een bijna lege sportkroeg Nederland - Uruguay 3-2 gekeken in luxe lounge stoelen met slappe zweedse biertjes.

Vanavond Duitsland - Spanje op de laptop gevolgd dus mogen 'we' zondag tegen Spanje de finale spelen.

Wat denken jullie, gaan 'we' dat wel winnen.....

Zondag dus een reden om in een grotere plaats aan te leggen.

Hartelijke groet,

Hans en Suzan

a/b Sobat Kras

Kalmar

Omvaren?

Onderweg vanuit Kalskrona naar het Oosten, dachten we vandaag een leuke route te gaan varen en eventueel als we een leuk plekje zouden vinden, te gaan ankeren............. Dus wij de scheren door.
Er was wel een brug van 18 m. hoog waar we niet onderdoor konden, maar die andere brug die draaide volgens ons. Nou je raadt het al: een prachtige scheer met een vaste brug van 5,5 meter hoog die dus niet aangeroepen kon worden en niet draaide.

Toen hebben we de steven van Sobat Kras 180 graden gewend en van dezelfde route nog een keer genoten.
Geeindigd zijn we toen in een piepklein haventje net binnen de verdedigingswerken van Zweden uit de 17e eeuw. Aspö-Dorttningskor heet het hier. Een prachtig Castelet wat dus een oud vestingwerk is met een Donjon en prachtige ommuring.

Vanuit Ystad zijn we op 3 juli naar Simrishamn half gezeild en half op de motor gevaren, want er was geen wind meer. Maar de volgende dag is dat helemaal goed gekomen. We gingen met twijfels te laat weg en verwachtten 55 mijl op de motor naar Kalskrona te slingeren. Maar na een uurtje eerst een voorzeil uit, toen het tweede voorzeil daarna het grootzeil bij en vervolgens 60 graden schijnbare wind, een knoop of 12-13 gemiddeld en met 6,5 knoop snelheid, 50 mijl op de stuurboordkant gezeild.
Heerlijk, het zonnetje scheen en we kwamen rond 8 uur 's avonds aan.

Voor de zeilers onder jullie nog even de volgende link http://www.filo.nl/users/kortweer/ een prima site die als je even internetverbinding hebt, de mogelijkheid geeft om in 4 gebieden van Nederland tot en met Zweden een kort en krachtige weersverwachting op te halen.

Groet uit een zonnig Zweden
Hans en Suzan a/b Sobat Kras
Aspo

ZWEDEN BEREIKT.....

Het zonnetje zakt alweer richting de horizon. Weer een dag voorbij. Gisteravond is Sobat Kras rond half tien na een fijne dag zeilen in Ystad, Zweden binnen gelopen. 63,4 mijlen op het log waarvan we er ongeveer 55 gezeild hebben. Het eerste stuk van Klintholm tot voorbij het drielandenpunt Denemarken, Zweden, Duitsland, waarvan ik tot het moment van nadering geen weet had, met de asymetrische spinaker op. Het tweede stuk bijna Noord, richting Zweden met grootzeil, voorzeil en kotterzeiltje bij. Een groot verschil in snelheid, beide rond de 120 graden ruime wind, maar met spi 5.5 - 7 knopen en daarna rond de 4,5 knoop. Het laatste stuk wel gemotord, maar twee uurtjes in tegenstelling tot anderen die 7 uur gemotord hadden op hetzelfde traject. Die hebben er uiteraard minder tijd voor nodig gehad, maar wij hebben van het zeilen en het prachtige weer genoten.

De dagen ervoor hebben we trajecten Guldborg - Vordingborg en Vordingborg - Klintholm afgelegd. Guldborg is een dorpje van niets, Vordingborg een flink dorp met een aantal winkels en een bank, Klintholm een paar huizen en een vakantiepark langs de kust van Moen en bekend vanwege de nabijheid van Moens Klimt. Kalkachtige witte kliffen zoals wij die van Dover kennen......... Daar zijn we dus wel langsgevaren onderweg naar Zweden.

Vandaag een dagje Ystad, het plaatsje bekend van inspecteur Kurt Wallander. Als je het niet wist, zou je het niet zeggen en ook niet ontdekken, want ik heb het hooguit op een ansichtkaart zien staan. Een leuke plaats, mooie straatjes met vakwerkhuisjes en een Engelse pub waar we vanmiddag Nederland-Brazilië keken. Eens kijken of we met de halve finale weer een kroeg met hdtv-schermen kunnen vinden. Heel leuk was dat de Zweden zelf absoluut voor Nederland zijn, want wij horen bij Europa net als zij.............

Morgen op weg naar Simrishamn, net om het hoekje op zoek naar een Racon dieseloliefilter. In Klintholm hebben we de wierpot weer eens opengemaakt omdat er minder koelwater bij de motor vandaan kwam. Bij onze vorige Sobat Kras is dit filter als eens in stukjes gebroken tijdens onze eerste vakantie in Denemarken. Toen zat er geen wier in, maar nu............, kijk zelf maar.

Groetjes Hans en Suzan
a/b Sobat Kras - YSTAD

P.s. Drielandenpunt Denemarken, Zweden, Duitsland midden op zee, zouden we hier ooit nog een keer zo precies langsvaren?? Het baken zend zelfs een AIS signaal uit........................